Mojżesz jest autorem biblijnego Pięcioksięgu.
Autorstwo Mojżesza potwierdził sam Jezus Chrystus w Ewangelii św. Jana:
45 Nie mniemajcie jednak, że to Ja was oskarżę przed Ojcem. Waszym oskarżycielem jest Mojżesz, w którym wy pokładacie nadzieję.
46 Gdybyście jednak uwierzyli Mojżeszowi, to byście i Mnie uwierzyli. O Mnie bowiem on pisał.
47 Jeżeli jednak jego pismom nie wierzycie, jakżeż moim słowom będziecie wierzyli?
Autorstwo Mojżesza potwierdzają również autor Księgi Syracha, Filon Aleksandryjski, Józef Flawiusz.
Również same opisy zawarte w Pięcioksięgu Mojżeszowym dowodzą, że jego autor znał topografię starożytnego Egiptu. Na przykład, przyrównywał roślinność doliny Jordanu do wschodniej części delty Nilu w pobliżu Soaru. Wskazał też, że Hebron powstał siedem lat przed powstaniem miasta Soan. Takich porównań nie byłoby w Pięcioksięgu, gdyby powstał on setki lat po śmierci Mojżesza.
Mojżesz był osobą świetnie wykształconą. Jego przybrany ojciec, faraon Ramzes Wielki, był drugim władca XIX dynastii egipskich monarchów. Wcześniejsza, XVIII dynastia, odznacza się dwiema istotnymi historycznie postaciami, których okres panowania dzieli od Ramzesa Wielkiego zaledwie od sześćdziesięciu do osiemdziesięciu lat. Są to Echnaton i Tutenchamon. Ten pierwszy odrzucił politeizm. Nakazał zamknąć ich świątynie i rozpędził uslugujących im kapłanów. Wprowadził henoteizm tj. kult jednego boga o imieniu Aton - Słońce. A sam ogłosił się pośrednikiem między ludem a bogiem. Co jest charakterystyczne również dla przywódców religijnych czasów nam współczesnych. Zapewne motywacją do wprowadzenia takich rozwiązań jest zmanipulowanie zarządzanych mas, aby z jednej strony bały się obalić władcę, a z drugiej bały się kwestionować jego zachcianki. Czyli pazerność i pragnienie bezkarności.
Echnatonowi przypisuje się autorstwo Modlitwy Ślepca przetłumaczonej z papirusu napisanego 1000 lat p.n.e.:
Ojcze nasz nieosiągalny naszą wiedzą, ale istniejący,
niech się święci imię Twoje,
niech przyjdzie Twoje prawo dające światło światu gwiazd i naszemu życiu,
tego dnia Ty nakarm nas chlebem
i wybacz nam śmiertelne długi jako i my wybaczamy je przed niebem,
ale chroń nas od pokusy i zła.
Dla porównania, w Ewangelii św. Mateusza jest napisane:
9 Ojcze nasz, który jesteś w niebie,
niech się święci imię Twoje!
10 Niech przyjdzie królestwo Twoje; niech Twoja wola spełnia się na ziemi, tak jak i w niebie.
11 Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj;
12 i przebacz nam nasze winy, jak i my przebaczamy tym, którzy przeciw nam zawinili;
13 i nie dopuść, abyśmy ulegli pokusie, ale nas zachowaj od złego!
Ramzes Wielki z całą stanowczością zwalczał echnatońską reformę religijną. Przywrócił politeizm.
Natomiast mojżeszowy Dekalog jest to dzieło oparte na prawach moralnych spisanych w tzw. Księdze Umarłych powstałej na przełomie XVI i XV w. p.n.e.. W księdze tej za pomocą hieroglificznych oraz wielobarwnych wnet zapisano pytania, jakie stawiano duszy po przybyciu na sąd Ozyrysa. Od udzielonych odpowiedzi zależało, czy dusza wejdzie do egipskiego raju zwanego Polami Jaru. Na papirusie z Ani z XIX dynastii jest napisane:
nie grzeszyłem
nie popełniłem rozboju przemocą
nie kradłem
nie zabiłem mężczyzny, ani kobiety
nie kradłem ziarna
nie cudzołożyłem
nie kładłem się z mężczyzną
nie przywłaszczyłem sobie własności bogów
nie doprowadzałem nikogo do płaczu
nie atakowałem żadnego człowieka
nie jestem człowiekiem podstępnym
nie kradłem uprawianej ziemi
nie obmawiałem nikogo
nie podsłuchiwałem
nie miałem złości bez sprawiedliwej przyczyny
nie zdeprawowałem człowieka
nie bezcześciłem samego siebie
nie jestem człowiekiem przemocy
nie bluźniłem
nie czyniłem zła, ani krzywdy
W innych tekstach Księgi Umarłych również można znaleźć treści przypominające Dekalog Mojżeszowy:
nie grzesz
nie kradnij
nie zabijaj
nie sprowadzaj na drogę rozpusty czyjejś żony
nie szepcz przeciwko ofiarom składanym bogom
nie noś w sobie gniewu
nie wzniecaj niepokoju
nie rozprzestrzeniaj kłamstw
nie rzucaj klątw
nie zmuszaj człowieka do płaczu
nie czyń zła
zachowuj czystość
nie przeklinaj bogów.
Zygmunt Freud w pracy pt. "Mojżesz i monoteizm" zajmuje się kwestią powiązań Dekalogu z mitologią egipską. Był on okultystą, który w 1897 roku wstąpił on do loży masońskiej B'nai Brith.
Zgodnie z treścią Biblii Tysiąclecia Mojżesz otrzymał dekalog na górze Synaj. Sama nazwa Synaj wywodzi się podobno od terminu sin-ah, oznaczającego nienawiść. Inne biblijne nazwy tego miejsca to Horeb, góra Jahwe, góra prawdziwego Boga. Józef Flawiusz pisze: Była to najważniejsza góra w owych okolicach, doskonała jako pastwisko: rosła tam bujna trawa, z której nikt dotąd nie korzystał, bo pasterze nie ośmielali się tam zapuszczać, powstrzymywani wieścią głoszące na tej górze przebywa Bóg. Zapis ten wskazuje na wpływy mezopotamskie. Bowiem starożytne ludy Mezopotamii wierzyły, że bogowie mieszkają w górach.
Według Księgi Umarłych karą za niegodziwe życie jest całkowite unicestwienie. W Apokalipsie św. Jana jest napisane:
8 A dla tchórzów, niewiernych, obmierzłych, zabójców, rozpustników, guślarzy, bałwochwalców i wszelkich kłamców:
udział w jeziorze gorejącym ogniem i siarką.
To jest śmierć druga.
_________________________________________________________________
Jeżeli niniejszy artykuł spodobał się Tobie, odwdzięcz się poprzez wpłatę dowolnej kwoty na paypal lub nr rachunku bankowego autora podany w nagłówku niniejszej strony internetowej.